KODY I AFORDANCJE - wystawa ICS
2021-11-27
Wystawa sztuki współczesnej.
WERNISAŻ
27/ 11 / 2021, sobota, godz: 18:00
INSTYTUT CYBERNETYKI SZTUKI I GALERIA SPIŻ 7 W GDAŃSKU OSOWIE,
UL. KOMANDORSKA 26
wstęp wolny
zasady uczestniczenia zgodnie z zasadami przeciwdziałania pandemii COVID-19
Artyści:
ROMAN BROMBOSZCZ, JOWAN CZERKAS, MICHAŁ GARY GARNOWSKI + BEATA ORYL, EMILIA GRUBBA, KATARZYNA A. JARNUSZKIEWICZ + KRYSTIAN JARNUSZKIEWICZ, ŁUKASZ JELENIEWSKI, KATARZYNA JÓZEFOWICZ, ANDRZEJ KAROLEWICZ, MAGDALENA KIESZNIEWSKA, MONIKA KRYGIER, STEFAN KRYGIER: WŁADYSŁAW STRZEMIŃSKI, WŁODZIMIERZ PIETRZYK: CHRISTO, PRZEMEK KRYSZK, MICHAŁ MAZUR, MACIEK MOŻDŻYŃSKI, KATARZYNA NAWROCKA + ANDRZEJ PATER, DOROTA NIEZNALSKA, BARTOSZ NOWAK, BARTŁOMIEJ OTOCKI, PRACOWNIA EpiFiPiPsi, MAREK ROGULSKI, ZUZANNA SADOWA, WOJTEK SOSNOWSKI, MAREK WODZISŁAWSKI, ANDRZEJ WOJCIECHOWSKI, MAREK ZYGMUNT, SOFI ŻEZMER
KODY I AFORDANCJE
Miejsce realizacji: Instytut Cybernetyki Sztuki i Galeria Spiż 7 w Gdańsku Osowie,
ul. Komandorska 26.
Koncert muzyki improwizowanej, działania akcyjno - muzyczne oraz performans / steerage na otwarciu.
Godziny otwarcia
28 listopada – niedziela: 16:00 - 19:00
Organizacja: Fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc / TNS
Kurator, koncepcja: Marek Rogulski
Współpraca kuratorska: Dorota Grubba -Thiede, Bartosz Nowak
Współpraca – partnerzy: ASP Gdańsk, CSW Łaźnia, Akademia Humanistyczno Ekonomiczna w Łodzi - AHE Łódź,
Redakcja: Marek Rogulski, Fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc / TNS
Projekt graficzny: Tomasz Pawluczuk
Patronat: Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie,
Wystawę dofinansowano ze środków Miasta Gdańska.
KODY I AFORDANCJE.
Wystawa sztuki współczesnej, koncert, performans.
/zasięg krajowy/
KODY I AFORDANCJE - Koncepcja:
Działalność artystyczna realizuje się wobec pewnego stanu rzeczywistości, który traktowany jest jako punkt odniesienia (zestaw prawd, stan wiedzy na dany temat, kierunek inicjatyw). Wystawa podejmie problem relacji tworzonych dzieł sztuki wobec przyjętych założeń i wobec środowiska społeczno- kulturowego (modeli rzeczywistości) wobec których one powstają.
Środowiskowe podejście do percepcji wizualnej określa się jako Afordancje.
Afordancje -- to pojęcie często stosowane w zakresie sztucznej inteligencji oraz psychologii widzenia - oznacza „sposobności oddziaływania na obiekty środowiska, związane z ich charakterystykami a także ze zdolnościami percepcyjnymi, doświadczeniem i ogólnymi umiejętnościami działania danej jednostki.” Afordancje zostały zdefiniowane jako: 1. wszystkie możliwości działania obecne w środowisku, obiektywnie mierzalne i niezależne od indywidualnych zdolności danych jednostek do ich rozpoznania, lecz zawsze pozostające w relacji z nimi, a co za tym idzie zależne od ich możliwości (Teoria afordancji wg. James'a Gibsona); jako: 2. uświadomione możliwości działania – te, które dana jednostka dostrzega. (Donald Norman)
Podejmowanie wyborów na rzecz działania w szeroko określonym kompleksowym środowisku niejako zmusza artystów do komunikacji poprzez mniej lub bardziej sprecyzowane kody językowe. „Komunikacja zachodzi za pomocą symboli [...] które redukują kompleksowość środowiska. Taki kod redukuje złożoność systemu w środowisku. Poprzez użyty kod wskazany zostaje temat i następuje zawężenie problematyki - istotny jest ten określony temat a nie jego wszystkie możliwe alternatywy. Kody są binarne i dialektyczne – symbole implikują swoje opozycje.” (Niklas Luhmann)
Wyznaczanie kodu jest elementem tworzonej relacji na linii artysta - dzieło – środowisko społeczno kulturowe. Oznacza to, że szukając zrozumienia dla podejmowanych wyborów mapujemy wszystko co postrzegamy w mniej lub bardziej ujednoliconym kompleksowym modelu wszechświata (kultury).
Działania artysty orientują się wobec związku pomiędzy nim samym (osobą) a rzeczą (dziełem), która jest rozumiana jako dzieło, akt sztuki właśnie. Oznacza to dla artysty z jednej strony konieczność rozwijania koncepcji siebie jako autora dzieł i wystąpień artystycznych a z drugiej wskazuje na rolę istnienia systemu kulturowego (środowisko społeczne, instytucje sztuki, pracownie), w którym przedstawiać można reprezentacje (dzieła) powiązane z tą koncepcją.
„Posługiwanie się środkami komunikacji pozwala na refleksyjność - czyli zdolność do poddawania badaniu procesu działania będącego częścią samego działania. Dysponując środkami komunikacji strukturyzującymi działanie, możemy się nimi posłużyć, aby pomyśleć o działaniu lub się nad nim zastanowić. W tym ujęciu refleksyjność to mechanizm społeczny, który ułatwia adaptację systemu do środowiska (autotematyzacja)”.
Wystawa będzie zatem refleksją nad problematyką podejmowania wyborów w zakresie koncepcji artystycznych jak również refleksją nad statusem miejsc sztuki tworzonych przez artystów (Instytut Cybernetyki Sztuki).
Marek Rogulski
Polecamy
