Ogólne- Pozdrowienie harcerskie
2004-07-05
Odpowiednikiem żołnierskiego „Czołem!” jest pozdrowienie harcerskie „ CZUWAJ!”.
Dzień dobry!, Jak się masz? Cześć! Hej, hej! Witaj! To znane i często stosowane pozdrowienia pomiędzy przyjaciółmi, znajomymi, sąsiadami, członkami rodziny. Rzadziej można usłyszeć pozdrowienie żołnierskie :„Czołem!”. Stosowane jest głównie „zbiorowo” tzn. przy powitaniu dowódcy z oddziałem żołnierskim, np. na okrzyk dowódcy : „czołem żołnierze!” oddział odpowiada „czołem, panie pułkowniku!”. Odpowiednikiem tego żołnierskiego „Czołem!” jest pozdrowienie harcerskie „ CZUWAJ!”. Harcerki i harcerze stosują je zarówno zbiorowo jak i indywidualnie. I jest ono dla nich bardzo istotnym elementem ich ideowości. Istnieje głęboka treść tego pozdrowienia, którą najlepiej opisują poeci. Wpadł mi do ręki „Wybór poezji i pieśni harcerskich” , zebranych i opracowanych przez hm Macieja Kozickiego i wydany w 1998 roku przez Wydawnictwa Głównej Kwatery Harcerek i Głównej Kwatery Harcerzy Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Znajdujemy w nim dwa piękne wiersze wyjaśniające znaczenie pozdrowienia harcerskiego. Oto one:
Władysław Kołodziej
-„Wilcze Pieśni”-1925
Czuwaj!
Czuwaj!- to znaczy: wytęż słuch,
Czy postęp gdzie nie czyha,
To nieustanny myśli ruch,
Rycerska służba cicha.
Czuwaj!- to znaczy: wytęż wzrok,
Abyś się czuł
bezpieczny, By twych poczynań każdy krok
Był mądry i stateczny.
Czuwaj!- to znaczy: dzień i noc
Strzeż ojców swych spuścizny;
To przepotężna ducha
moc
I służba dla ojczyzny.
Czuwaj!- to znaczy: wpośród dróg
I zmiennych dni żywota,
Aby wciąż były z tobą: Bóg,
Polska, nauka, cnota!
Czuwaj!
oraz:
Wanda Kraszewska
Czuwaj!
Czuwaj! to słowo jako stal
Dźwięczące jest i mocne,
Ma w sobie jasność cudnych fal,
Nie drga w nim smutek ani żal,
W czyn stali jest owocne.
Czuwaj nad duchem, aby on
W bezdroża nie zszedł ciemne,
By głos sumienia nie był dzwon,
Co pogrzebowy bije ton,
Zwycięstwo trosk przyziemne.
Czuwaj! By wszystkie twoje dni
Były jak promyk słońca,
Który osusza zmartwień łzy,
Precz pędzi ciężkich smutków dni,
Pomyślność wzbudza końca
Czuwaj! Gdy tylko przyjdzie zew,
Staniem w obronie ziemi,
Niech twój zwycięski zabrzmi śpiew,
By w małodusznych rozgrzać krew,
W potrzebie iść, iść z nimi!
Często na zbiórkach, czy apelach harcerskich, rozlega się pozdrowienie harcerskie w formie złożonej, gdy drużynowy, zastępowy czy innego szczebla instruktor – starsza koleżanka- harcerka lub kolega-harcerz zwraca się do swoich podopiecznych zawołaniem „ czuj, czuj”, a odpowiada mu chór głosów ;”czuwaj!’. W tym zawołaniu słowo „czuj” jest po prostu skrótem słowa „czuwaj”.
CZUJ,CZUJ – CZUWAJ!